ลูกตัวร้อน ระวังชัก…รับมืออย่างไร

การชักเพราะไข้สูงในเด็ก ที่ไม่ใช่การติดเชื้อในสมอง หรือน้ำตาลในเลือดต่ำ แต่เพราะติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจทอลซิลอักเสบ หูอักเสบ และไข้ออกผื่น หรือติดเชื้อไวรัส มักเกิดในช่วงลูกอายุ 6 เดือน – 15 ปี

ลักษณะอาการชักจากไข้สูง

เริ่มจากไม่สบาย ไอ เจ็บคอ มีน้ำมูก อาเจียน เบื่ออาหาร ท้องเสีย ซึม มีไข้สูงจนถึงขั้นชัก คือ ตัวแข็งแกร็ง มือเท้ากระตุก ตาเหลือก กัดฟันแน่น น้ำลายฟูมปาก ไม่รู้สึกตัว อาเจียนรวมทั้งอึและฉี่ระหว่างชัก แต่จะกินเวลาไม่เกิน 15 นาที ถ้านานกว่านั้น ริมฝีปาก มือและเท้าจะเขียวเพราะขาดออกซิเจน

การปฐมพยาบาลเด็ก

• จับนอนตะแคง ไม่หนุนหมอน หันหัวไปด้านใดด้านหนึ่งป้องกันการสำลัก
• คลายเสื้อผ้าให้หลวม
• ห้ามใช้ช้อนหรือนิ้วมืองัดปาก ห้ามป้อนยาหรือน้ำในขณะเด็กไม่รู้สึกตัว
• เช็ดตัวด้วยน้ำหรือน้ำอุ่น ห้ามใช้น้ำเย็นหรือแอลกอฮอล์ (ระหว่างเช็ดตัวไม่ควรเปิดพัดลม หรือแอร์) เน้นบริเวณหน้าผาก รักแร้ และขาหนีบ
• รีบนำส่งโรงพยาบาล เพื่อตรวจรักษา
• ให้ยาลดไข้ เช่นพาราเซตามอล ให้เด็กดื่มน้ำบ่อยๆ

สิ่งที่พ่อแม่ควรรู้เกี่ยวกับภาวะนี้

• ในครอบครัวอาจเคยมีประวัติการชัก
• การชักเพราะไข้สูงไม่ทำให้เกิดสมองพิการ ไม่มีผลสติปัญญา และไอคิว

อาจมีการชักซ้ำ ต้องระวังเมื่อมีไข้ขึ้นสูง ถ้าเริ่มมีไข้ให้กินยาลดไข้กันไว้ก่อน